Güzeller Dağı Batı Kulvarı Çıkışı (Aladağlar)
Kübra Akdeniz ile beraber 27 Haziran 2023'te yaptığımız Güzeller Dağı Batı Kulvarı tırmanış raporu
Malzemeler: Bivak, ip, sikkeler, perlonlar, T- Profil, kilitliler (kullanılmadılar) ve birer yarı teknik kazma, krampon
İki senelik el bileği ve omuz sakatlıklarım yüzünden kendi başıma yaşayabilme kabiliyetimi bile uzun süre yitirmiştim. Bu iki sene boyunca onbeş senedir evlerimden biri olan Aladağları da inanılmaz özlemiştim. İki senenin sonunda el bileğim hala kaya tırmanışı için, omzum da uzun süre çanta taşımak için hazır değil. Bu yüzden Aladağlar’da bu durumuma uygun rotalar bakmaya başladım. Görece ‘teknik’ olan klasik çıkışlara baktığımda Güzeller Batı Kulvarı ve Kaldı Klasik’e girebileceğimi fark ettim. Zira son iki aydır el bileğim için yaptığım fizyoterapi hareketlerinde kendime motivasyon olması için tırmanış kazması kullanıyordum ve bol karlı geçen bu yılda iki rotada da bol bol kazma kullanmam gerekecekti, bu yapabileceğim bir şeydi. Kübra’nın da bu rotaları istemesi sonucu Niğde yollarına düştük.
Aladağlar’a varmamız ile beraber geçtiğimiz senelerde Valikonağı kamp alanında tanıştığım ve daha sonraları Instagram’dan çokca yazıştığım sevgili Ahmet Nişanot’un talihsiz bir kaza sonucu Aladağlar’da hayatını kaybettiğini öğrendik. Sevenlerinin başı sağolsun.
Valikonağı kamp alanına çıktığımızda uzun süredir görmediğim arkadaşlarım Ege, Mahmut ve Esin ile karşılaşmak tatlı bir sürpriz oldu. İnsanlarla dağda karşılaşmaya bayılırım. Ayrıca Valikonağı’na vardığımızda arabayı kilitlemeyi unuttuğumu hatırladım. Neyse, her şey için çok geç idi artık=)
26 Haziran sabahı 2.30 da uyanıp 4 gibi kamptan ayrıldık. Saat 06.00 civarı Sıyırmalık Geçidi’ne vardığımızda çanakta kar çoktan başlamıştı. Küçük Kaldı kütlesi güneşin doğuşuyla kıpkırmızı parlarken biz de kar çanağının içinden Güzeller Batı duvarının altında yükseliyorduk. 6.30 gibi rota uzaktan görülüyordu. Kramponlarımızı taktık, kazmalarımızı elimize aldık.
Rota normalde tıkaç kaya denilen iki etaplı bir kaya tırmanışıyla başlıyor olmalıydı ama kar, kulvarı tamamen doldurduğu için kayaların esamesi okunmuyordu. 7.30 da ‘kilit’ olması gereken bu dikliğe girdik. Yaklaşık 60–70 derece eğimdeydi. Sikkenin olduğu yerde bir kayanın üzerinde dinlendik. Daha sonraki hafta bu rotada ve muhtemelen bu noktalarda bir kaza gerçekleştiğini öğrendiğimde çok şaşırmadım. Kayınca durması pek mümkün olmayan bu yerde kayan arkadaşımız ayağını kırmış, geçmiş olsun. Biz de dikkatli bir şekilde tırmanarak 8.30 da kar kulvarından sıyrılıp kayalara girdik.
Bir süre kramponla gitmeye çalışsak da kayalar dikleşince bu riske değmeyeceğini görüp hızlıca kramponları çıkarıp belimize asarak kayalık kısmı bitirip karla dolu platoya vardık. Batak karla dolu platodan direkt zirveye bağlanan dik kar kısma ilerledik. Platodan manzara harika, hem Kaldı kütlesi hem de Kokorot tarafı görülebiliyor.
Zirveye giden son 50-60 derecelik eğimli kısmı da çıktıktan sonra 10.00 da zirveye vardık. Fakat meğer gerçek zirve bir yüz metre ilerideymiş. Dik sırtta yan geçiş yaptıktan sonra zirve kılçığından kramponları çıkararak geçerek 10.30 da gerçek zirveye ulaştık.
11'de inişe başladık. Helva kıvamına gelmiş kar, kramponların altında toplandığı için kaymamak gerçekten çok zordu. Sürekli geri geri inerek kar toplamasını ve kaymayı engelledik. 12.30 da ‘kilit’ ten inmeye başladık. Neredeyse 30 derecelik son çanak kısımlarında bile çok komik görünme pahasına geri geri iniyorduk, çünkü kramponlar düz yürüyünce çok kayıyordu.
15.00 da kampa ulaştık. Böylece bu faaliyeti de 11 saatte tamamlamış olduk.
Bu rota her ne kadar Güzeller’in klasik rotası olsa da kazma krampon kullanmaya alışık olmayan kişiler için bu kar koşullarında risk teşkil eden bir rota. Fakat aşırı keyifli de bir rota, sanki Uludağ’daki rampa ve mantar sote rotalarını art arda 10 kere çıkmak gibi bir his veriyor. Bu yüzden sakatlıklarıma rağmen bana ‘teknik’ bir şey yapmışım gibi hissettirdi ve tatmin etti.
