Bugün de Aiguilles d’Entrèves (3.600 m.) Traversini yaptık. Kendisi Fransa ile İtalya’nin sınırını oluşturan dağlardan biri. Rota Güneybatı sırtından başlayıp Kuzeydogu sırtından inişle bitiyor. Derecelendirmesi AD- (4c -V, V) Fakat buralarda frictionla tırmanmak pek yok sanırım baya tam taban ayakkabıyla giriyorsun, 4 derece de bizim bildiğimiz 4 derece değil, iki derece ekle onun üzerine net. Bir de tam taban ayakkabıyı koy. İki kilit var, ben ilk kilitte asla ayak bulamayıp zorlandım, üç kere falan “kalkıp” hamle denedim (4c??). Anladığım şey Granitte çatlaklara ayak sokmaya çalış! Öyle yüzeydeki pürtüklere ayak ucumla basayımcılık yemiyor. İkinci kilit asıl kilit ama bana ok geldi, ama yemin ederim 7+ rotada kilit hamlesi gibi, o ne öyle? Kilitler dışında rota Kaldı kılçık’ın 4 saate çıkarılmış hâli. Arada bacalardan downclimbing yapmak, ip inişi yapmak ve bol bol travers yapmak gerektiren güzide bir rota idi. Guide’ım Carlos Vasques B nin ceylan gibi sekmesine ve her yeri free gitmesine hayran kaldım. Baya bir gözlemledim kendisinin tekniklerini. Bir kere granit demek baba demekmiş. Her yerde baba var. Dolayıp ipi geçiyor, emniyet bu. Running belay de aşırı mantıklı çünkü arada mutlaka babalar oluyor. Türkiye’de olsa bir gün 4 saat yaklaşım gerektirecek rotaların neredeyse dibine teleferikle gidebilmek çok garip gerçekten. Bu rota için maks bir saatcik yaklaşım ve yarım saatlik uzaklaşım gerekti mesela sadece.
